Dzwony
Ks. kanonik Stenzel, po ekspertyzie rzeczoznawców, pozytywnie je zaopiniował. Kierownictwo zdecydowało się na zakup, płacąc 10.000 marek. Dzwony na wieży kościelnej zamontowała ta sama firma Gaitner. W grudniową niedzielę 1928 r, ks. prałat A. Schwierk poświęcił dzwony. W tej sprawie otrzymał pełnomocnictwo Kurii we Wrocławiu podpisane przez kard. Bertrama 12 grudnia 1928 r.
Największy dzwon ważył 2.300 kg i został nazwany imieniem Chrystusa Króla. Miał swojego ojca chrzestnego w osobie starosty bytomskiego dr. Kurta Urbanka. Średni ważył 1.250 kg, poświęcony był Matce Boskiej i jego głos miał wzywać wiernych do modlitwy na Anioł Pański. Najmniejszy, ważący 900 kg poświęcony został św. Barbarze. Jego zadaniem było ogłaszanie zgonów. Każdy dzwon miał swoją inskrypcję w języku łacińskim. Największy – „O Rex gloriae, veni cum pace", (O Królu chwały, przyjdź z pokojem), średni - „Sancta Maria, succare miseris", (święta Mario, ucieczko grzeszników), mniejszy - „Sancta Barbara; ora pro nobis" (Św. Barbaro, módl się za nami). Dzwony odlane były z brązu. We wrześniu 1939 r. wybuchła wojna, w związku z czym w listopadzie władze wojskowe przesłały do parafii zarządzenie podpisane przez Szefa Sztabu Dowództwa Okręgu Lotnictwa (Luftgaukommando) kapitana: Toepella, które regulowało sposób korzystania z dzwonów. Ich bicie mogło trwać tylko 3 minuty. Nie wolno było ich używać w godzinach od 18:00 do 8:00, podczas alarmów przeciwlotniczych, chrztów i ślubów. 23 i 24 stycznia 1942 r. dzwony zostały zdjęte i odwiezione na dworzec kolejowy w Mikulczycach. Wykonanie tego zadania władze bytomskie zleciły Heinrichowi Schwierczennie z Mikulczyc, a koszty przedsięwzięcia pokryły władze państwowe. Dzwony zostały skonfiskowane na potrzeby armii niemieckiej i już nigdy do Stolarzowic nie wróciły. W kościele został jeden maleńki dzwon, który ważył 50 kg. Dzwony, które obecnie rozbrzmiewają z wieży kościelnej zostały zakupione w 1957 r. Ksiądz proboszcz Sikora na posiedzeniu Rady Parafialnej 12 lipca 1957 r. przedłożył projekt zakupu i sposobu sfinansowania dzwonów, który został przyjęty. Powodzenie pomysłu zależało od deklaracji wpłat (minimum 100 zł) przez rodziny mieszkające w parafii. Ponieważ zadeklarowana suma była wystarczająca, zdecydowano się na zakup trzech dzwonów z żeliwa sferoidalnego w odlewni Niestroja w Goduli za 105.000 zł. 25 lipca 1957 r. na placu kościelnym nowe dzwony poświęcił ks. bp dr Franciszek Jop. W kolejnych dwóch dniach trwały prace nad zamontowaniem ich na wieży kościelnej. Dzwonom nadano te same imiona, które miały poprzednie instrumenty. W 1969 r. otrzymały napęd elektryczny. W 2002 r. unowocześniono dzwony kościelne. Przeprowadzono remont zawieszenia, odlano nowe serca, dokonano wymiany napędów, sterowania i programowania. Zakupiono trzy dzwony elektroniczne. Dzięki tym pracom 22 maja wszyscy parafianie mogli usłyszeć kuranty, które zostały zamontowane przez firmę Rduch z Połomii.
Źródło: Ł. Bobek, S. Rosenbaum, Parochia Christi Regis, Tarnowskie Góry 2004, s. 82-84
Zobacz zdjęcia z uroczystości poświęcenia dzwonów 25 lipca 1957 roku.
Niestety nie udało się nam zdobyć zdjęć pierwszych dzwonów z 1928 roku, a wiadomo, że istnieją. Jeżeli do nich dotrzemy, opublikujemy je jak najszybciej.