Wybory 1932

 Oczywiście, korzenie tych postaw tkwią w czasie bezpośrednio powojennym,  ale w dobie powstań i plebiscytu wysunął się na pierwszy plan element patriotycznego, polskiego zaangażowania, tłumiąc niejako podnoszenie poglądów lewicowych. Przyczyną wzrostu popularności komunistów była z pewnością trudna sytuacja ekonomiczna, zwłaszcza po wybuchu wielkiego kryzysu ekonomicznego. Komuniści wydawali się posiadać lek na tak złożoną sytuację. Polskie postawy próbowały odnaleźć się po przegranym plebiscycie w tworzeniu i utrzymywaniu instytucji głównie kulturalnych, edukacyjnych polskich. Jakkolwiek pojawiło takich inicjatyw sporo, nie miały one specjalnego rozmachu. Można odnieść wrażenie, że nastroje we wsi w zdecydowanie większym stopniu niż przed paru laty zaczęły skłaniać się ku niemczyźnie. Ogromną rolę w widocznej wówczas ekspansji niemieckości odegrała szkoła, prowadząc umiejętnie politykę zjednywania sobie mieszkańców szeregiem inicjatyw (typu np. liczne wycieczki dla dzieci). Jak się wydaje, podobną rolę odegrał Kościół, a ściślej biorąc, jego lokalny reprezentant w osobie proboszcza stolarzowickiego, ks. Johannesa Wyciska, zajmującego raczej obce orientacji polskiej stanowisko (co nie oznacza bynajmniej jakiegoś ideologicznego zaangażowania po stronie niemieckiej - po prostu ksiądz, jak można przypuszczać, był lojalnym obywatelem Niemiec).

W wyborach prezydenckich z 13 marca 1932 roku ujawnił się częściowo nowy rozkład politycznych sympatii. Dotychczas przeważało poparcie dla lewicy komunistycznej i choć bezapelacyjnym zwycięzcą w Górnikach został komunista Ernst Thälmann, na którego głosowało 53,7% wotantów, pojawiło się spore poparcie dla Adolfa Hitlera, na którego głosowało 21,4% górniczan. Marszałek von Hindenburg otrzymał 21%, kandydat nacjonalistycznej prawicy Düsterberg 2,1%, socjaldemokrata Winter zaledwie 0,8%. Wtedy również wybory odbywały się w dwóch turach, a w całych Niemczech zwyciężył Paul von Hindenburg z Koalicji Weimarskiej (53,1%), za nim Adolf Hitler z NSDAP (36,7%), trzeci był Ernst Thälmann z KPD (10,1%). Wykres poniżej przedstawia wyniki w Górnikach.

W kwietniowych wyborach do Landtagu w Obwodzie Górniki (Friedrichswille) bezapelacyjnie zwyciężyła KPD (Komunistyczna Partia Niemiec). Daleko za nią była partia Zentrum, potem SPD i niemieckie partie prawicy narodowej (DNVP i DVP).

W wyborach do Reichstagu 31 lipca 1932 roku pojawiła się NSDAP z wynikiem 13%. Jednak KPD uzyskała w Górnikach aż 64% głosów przy frekwencji wynoszącej 73%. Zaznaczył się również wzrost poparcia dla Zentrum, które otrzymało 9% głosów. W całych Niemczech zwyciężyła NSDAP (37,3%), komuniści znaleźli się na trzecim miejscu (14,3%) za SPD (21,6%). Wykres poniżej przedstawia wyniki wyborów w Górnikach.

Wydaje się, że wyborczy rok 1932 był przełomowy,  ponieważ kolejne wybory do Reichstagu 5 marca 1933 roku pokazały inny rozkład głosów. "Ale o tym w następnym odcinku".

Sebastian Rosenbaum: Górniki [Friedrichswille] Miejscowość i Mieszkańcy, s. 165-170
Zobacz Plakaty wyborcze z 1932 roku