Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!
Log in

Rys historyczny

Stolarzowice są obecnie dzielnicą Bytomia, miasta położonego na Górnym Śląsku. Wcześniej była to wieś, która przez wieki tworzyła swoją historię. Najstarsze ślady człowieka w Stolarzowicach pochodzą z młodszej epoki kamienia - neolitu (2000 - 1800 lat p.n.e.). Znaleziono tu luźne narzędzia kamienne i rogowe oraz ceramikę. Mieszkająca tu ludność rolnicza trudniła się także hodowlą i tkactwem. Danuta Molenda (historyk zajmujący się dziejami górnictwa w Polsce) pisze w swej pracy, że w źródłach można znaleźć wzmianki o istnieniu w tej okolicy do połowy XIV w. aż 24 wsi, w tym także Stolarzowic. J.Nowak w swej pracy podaje, że kiedy w 1415r. nastąpił podział parafii repeckiej to wieś Stolarzowice pozostała w parafii Repty. Z przytoczonych wcześniej zdań możemy wywnioskować, że na pewno na początku XV wieku istniała wieś Stolarzowice, a wiadomo, że nie powstała w jednym roku więc możemy stwierdzić, że istnieje już od jakiegoś czasu. Możemy więc powiedzieć, że Stolarzowice powstały w XIV wieku w czasach średniowiecza, nie możemy jednak ustalić dokładnej daty. Stolarzowice od czasów średniowiecza powoli się rozwijały. Były okresy, kiedy wieś należała do kilku (np. 3) właścicieli i każdy z nich posiadał swój folwark. Jednak najszybszy rozwój demograficzny nastąpił w okresie międzywojennym. Powstały wtedy dwa nowe osiedla „Helenenhof" i „Klein Siedlung". To ostatnie osiedle zostało przez ks. Wyciska (proboszcza parafii) nazwane „Kreuzberg". Dzisiaj są to dwa osiedla – Helenka należąca do Zabrza i Osiedle Stolarzowice, w dokumentach nazwane osiedle Wolności (nazwa ta jednak obca jest mieszkańcom, dalej funkcjonuje nazwa „Kreuzberg"). Mieszkańcy nowych osiedli to przede wszystkim ludność niemieckojęzyczna, która po podziale Górnego Śląska w 1922 roku przeniosła się z terenów, które zostały włączone do państwa polskiego oraz z terenów rolniczych Śląska, ponieważ tutaj w okolicach Bytomia znalazła pracę w górnictwie. Natomiast część mieszkańców Stolarzowic, którzy czuli się bardziej Polakami przeniosła się wtedy do pobliskich Tarnowskich Gór, które przyłączono do Polski. Mieszkańcy Stolarzowic byli przede wszystkim rolnikami. Kiedy na terenie wsi i jej okolicach zaczęły powstawać kopalnie galmanu stali się także górnikami. A kiedy w XIX w. zaczęły rozwijać się kopalnie węgla kamiennego dla większości praca w nich stała się głównym środkiem utrzymania. Większość mieszkańców w XIX wieku posługiwała się językiem śląskim (polskim). Świadczą o tym dokumenty zachowane w archiwum sądowym w Tarnowskich Górach, w wielu wypadkach spisane po polsku. Gdy są spisane po niemiecku to jest notatka, że osoby, których dokument dotyczy nie stać na tłumacza sądowego. Język niemiecki silniej zaczął dominować w okresie międzywojennym a i w tym okresie w kościele parafialnym odprawiano msze po polsku i po niemiecku, uroczystości religijne odbywały się w obydwu językach. Kres temu położyło dopiero dojście Hitlera do władzy. Na przestrzeni wieków Stolarzowice należały do wielu właścicieli. Była to zarówno szlachta polska jak i niemiecka. I każdy z nich działał na rzecz rozwoju swojej wsi. Wśród polskich właścicieli wyróżnia się rodzina Stilarskich (Stylarskich) (jeden z nich był dworzaninem kanclerza polskiego Jerzego Ossolińskiego), wśród niemieckich właścicieli możemy wymienić Adolfa von Walther und Kroneck (pułkownik pruski) oraz hrabiów von Donnersmarck.Mieszkańcy zarówno polskojęzyczni jak i niemieckojęzyczni wspólnie pracowali na rzecz rozwoju swojej miejscowości i nie było wśród nich konfliktów. Ważnym momentem w historii Stolarzowic było powstanie w 1856 roku katolickiej szkoły. Jednak budynek szkolny został wybudowany dopiero w 1898 roku, do tego momentu dzieci uczyły się w wynajmowanych pomieszczeniach. Po pierwszej wojnie w szkole zaczęło się robić ciasno, dlatego też w 1934 roku rozpoczęła się jej rozbudowa i rok później dzieci mogły uczyć się w większym budynku (dzisiejszy wygląd szkoła nabrała po remoncie w 1974 roku – obecna SP nr 43). Drugim ważnym wydarzeniem w dziejach Stolarzowic było utworzenie parafii. Do 1922r. Stolarzowice i Górniki należały to parafii w Reptach. Gdy po podziale Górnego Śląska w 1922r. Repty znalazły się po polskiej stronie a Stolarzowice z Górnikami po niemieckiej powołano w Stolarzowicach kurację, a w 1940r. na jej miejsce powołano parafię. W 1929r. poświęcono nowy kościół pod wezwaniem Chrystusa Króla. W styczniu 1945 roku miejscowość stała się miejscem sowieckiego terroru. W parafii, a więc w Stolarzowicach i Górnikach, pochowano 74 osoby, które zostały zamordowane przez Rosjan. Wśród nich byli również mieszkańcy Miechowic. Od 1945 roku Stolarzowice należą do Polski. Początkowo były w powiecie bytomskim, a od 1951 roku w tarnogórskim. W 1954 roku oderwano osiedle Helenka od Stolarzowic i przyłączono do Zabrza. W 1975 roku, po kolejnej reformie administracyjnej, Stolarzowice stały się częścią Bytomia.  Oprac. Łucja Bobek, Sebastian Rosenbauam    {phocamaps view=link|id=2|text=Mapa Stolarzowic}  
Ostatnio zmienianyczwartek, 31 styczeń 2013 23:05
Więcej w tej kategorii: « Informacje Z haniebnych rąk... »
Zaloguj się, by skomentować
Banner 468 x 60 px