Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!
Log in

Konferencja Wokół Tragedii Ślaskiej w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu

W sobotę 18 czerwca Stowarzyszenie Pamięci Tragedii Śląskiej 1945 zorganizowało w Muzeum Górnośląskim konferencję losom rodzin dotkniętych tą tragedią.

Początkiem Konferencji była odprawiona w kościele pw. Św. Krzyża w Miechowicach Msza św. w intencji Ofiar Tragedii oraz ich Rodzin. Po Eucharystii celebrowanej przez ks. Pyrchałę jej uczestnicy złożyli kwiaty pod Pomnikiem Ofiar Tragedii Górnośląskiej w Miechowicach, a następnie udali się do Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu by tam wysłuchać referatów i wziąć udział w dyskusji.

W pierwszej sesji referatowej losy rodzin deportowanych mieszkańców powiatu gliwickiego w świetle relacji świadków przedstawiła dr Elżbieta Borkowska, zaś o losach rodzin kresowych mówił mgr inż. Michał Szwarc ze Światowego Kongresu Kresowian. Co prawda Rodziny Kresowe Tragedią Śląską nie były dotknięte jednak represje, które ich dotknęły ze strony Sowietów po 17 września 1939 roku i expatriacja, której doznali w wyniku politycznych porozumień była dla nich także tragedią.

Drugą sesję referatową dzięki zaproszeniu Stowarzyszenia mogłem rozpocząć i poprowadzić osobiście jako przedstawiciel Mniejszości Niemieckiej. Tematem prezentacji była sytuacja rodzin niemieckich na Górnym Śląsku od wkroczenia Armii Czerwonej w styczniu 45 r. aż po lata pięćdziesiąte, co miało bezpośredni i pośredni wpływ na ich losy. Przedstawiłem również temat, o którym się nie mówi w ogóle albo w znikomym zakresie. Nie jest on dokładnie przez historyków zbadany, ale jest faktem. Chodzi o Wojskowe Bataliony Pracy, do których powoływano młodych poborowych na mocy rozkazu nr 008 marszałka Polski Konstantego Rokossowskiego, z dnia 1 lutego 1951 roku, który wprowadzał dokładne zasady wcielania do WBP. Miało być ono prowadzone w ramach odbywania zasadniczej służby wojskowej. Jednak na podstawie specjalnej selekcji, prowadzonej także przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego oraz aktywistów i konfidentów partyjnych, nieprawomyślnych poborowych kierowano do pracy w kopalniach węgla kamiennego, kopalniach rud uranu, a także do kamieniołomów. Podstawą do zakwalifikowania poborowego do służby zastępczej było jego pochodzenie społeczne, oblicze polityczne i moralne, przeszłość polityczna oraz identyfikacja narodowa. Ta właśnie identyfikacja była dla wielu młodych chłopców w wieku poborowym powodem ich wcielania do WBP i w konsekwencji pracę w kamieniołomach w okolicach Kamiennej Góry czy pracę w kopalniach uranu w okolicach Wałbrzycha.

Kolejny referat wygłosił prof. Joachim Kozioł, Przewodniczący Stowarzyszenia Pamięci Tragedii Śląskiej 1945. Przedstawił on problemy integracji społeczeństwa na Górnym Śląsku w latach 1945-1947. W dyskusji na zakończenie Konferencji głos zabrał także Jerzy Kandziora ze Stowarzyszenia.

 

Zaloguj się, by skomentować
Banner 468 x 60 px